- alt-üst
- z. Qarmaqarışıq, pozğun, nizamsız, bərbad bir halda. Gəldim bütün kağızlarımı alt-üst gördüm. Altını üstünə çevirmək – bax alt-üst etmək (eləmək) 1-ci mənada. Gecə yarısı <qorodovoylar> Feyzullanın arvadını, uşaqlarını ürəkqopma azarına salıb, evin altını üstünə çevirdirlər. Ə. H.. Altını-üstünü ölçmək – dolaşmaq, gəzmək, çox gəzib gəlmək. Zurnaçılardan tutmuş traktor sürənə qədər hamı yolun altını-üstünü ölçürdü. M. Hüs.. Alt-üst etmək (eləmək) – 1) dağıtmaq, qarışdırmaq, bərbad etmək, darmadağın etmək. Jandarmlar . . otağı alt-üst etməyə başladılar. M. S. O.. Nə buldular İskəndərlər, Çingizlər; Cahanı titrədib altüst etdilər. H. Cavid; 2) puça çıxarmaq, heçə çıxarmaq, pozmaq. Tubunun səsindəki mülayimlik Umudun bayaqkı şübhələrini bir andaca alt-üst elədi. İ. Məlikzadə. Alt-üst ilə – artıraraq, çevirərək, dəyişdirərək, başqa şəkildə. <Ağca xanım> corabçıdan eşitdiklərini bir az da alt-üst ilə Gəldiyevə danışır. M. C.. Alt-üst olmaq – 1) altıüstünə çevrilmək, dağılmaq, qarışmaq, bərbad olmaq, darmadağın olmaq; 2) puça çıxmaq, heçə çıxmaq, pozulmaq. Bütün arzularım alt-üst oldu. – Həyatdan bezmiş, bütün ümidləri alt-üst olmuş Gülyazın heç bir çıxış yolu qalmamışdı. M. Hüs.. Ayağım yekə bir daşa toxundu, bütün fikirlərim alt-üst oldu. Ə. Vəl..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.